پیشگویی و اخترشماری در امور نظامی از ویژگی های لشکرکشی ها در طول تاریخ بخصوص در قرون اولیه اسلامی می باشد. هرچند در صدر اسلام این پیشگویی ها جایی در بین تاکتیک های نظامی مسلمانان نداشت، لیکن پس از جذب تمدن های قدیمی بخصوص تمدن ایرانی در تمدن اسلام به تدریج پیشگویی و اخترشماری نیز از مهمترین امور فرماندهان جنگ شد. این پژوهش با تکیه بر منابع تاریخی و با رویکری توصیفی و تحلیلی در پی بازنمایی تاثیر ایرانیان در بکارگیری و رواج اخترشماری در امور نظامی بوده و نشان داده است که همزمان با استقرار دولت عباسیان بر مبانی ایرانی این وجه از تمدن ایرانی در تمدن اسلام بکار گرفته شده است.